Na osnovu dopisa fiskulturnog saveza Srbije, kao fiskulturni referent gradskog narodnog odbora Jagodine Jovan Cvetković, konsultujući profesora fizičkog vaspitanja učiteljske škole Miroslava Vojinovića – Ješu, poslao predlog da učenik Mićun Pavićević ide na seminar za rukometnog instruktora, koji se održava na omladinskoj pruzi Kučevo – Brodice.
Jovan Cvetković je rođen 3. oktobra 1927. godine u Jagodini. U školskoj 1946-47. godine završio Učiteljsku školu u Jagodini. Bio je jedan, a ostalih 80 novih učitelja potom su upućeni u razne krajeve Jugoslavije. U toj generaciji su bili, danas u Jagodini poznati Milorad Trajković – Pajko, slikar i profesor, Atanasije Bogdanović iz Vinorače (jedan od veoma uspešnih predsednika RK Pivarac, kao dipl. ekonimista i rukovodilac u Jagodinskoj pivari, pretoga prvi čovek Kulturno – propagandnog centra, a potom do penzije u rangu ministra u Beogradu)m zatim pokojni Ljubomir Ristić „Puvac”, jedan od prvih članova uprave prvoformiranog RK Nikčević 18. septembra 1948. godine, kada je predsednik bio Milutin Novaković, a sekretar Dušan Janković – Šane. U upravi su bili i Branko Strenka, Dušan Stojković – Čiča, Svetislav hadžić, Mile Mladenović, Živojin Radojević – Boston, Blagoje Ristić – Blaško, Branko Ćurković…
Jovan Cvetković je kao učenik odskakao kao univerzalni sportista (gimnastičar, atletičar i rukometaš). Kao takvom nije bilo teško da umesto učiteljskog dnevnika negde na prostorima SFRJ (po rasporedu prosvete i obrazovanja) bude postavljen za referenta za fiskulturu pri Gradskom narodnom odboru u Jagodini. Jedan je od začetnika i prvog Atletskog kluba Nikčević u Jagodini (odlično je skakao u vis, dalj, troskok, bacao koplje i disk).
Međutim, ljubav prema rukometu Jove Cvetkovića je bila velika. To upravo potvrđuje njegov prvi potez po službenoj dužnosti, a i ono što je potom učinio na popularizaciji i organizaciji ovog sporta u Jagodini.
Ekipe Učiteljske škole i Gimnazije su imale česte susrete na nekadašnjem fudbalskom igralištu “Oborče”. Bili su to istinski derbi, koji su uvek protekli u sportskoj borbi. Možda što ih je objektivno i autoritativno vodio prof. Ješa Vojinović. On je tako imao uvid u igračke mogućnosti rukometaša, odnosno rukometašica, a najbolji su bili registrovani za prvi RK Nikčević.
Godinama je po masovnosti – broju klubova, rukometaša, sportskih radnika, sudija, Jagodina bila među najboljima u Jugoslaviji, odmah iza Beograda. Godine 1950. RK Sloga iz Jagodine (veliki rukomet) je proglašen za najbolji u Srbiji a zastavica i pehar su prvi veliki trofeji koji su najbolja potvrda dobro organizovanog rada u razvoju rukometnog sporta.
